Bel een willekeurige huiswerkbegeleider in Nederland op, en vraag welke zin hij in juni en augustus het meest hoort. Tien tegen één dat je de titel van deze blog als antwoord krijgt. Huiswerkbegeleiders kennen deze zin uit hun hoofd.

Je gunt het je kind, toch?

Welke ouder wil zijn kind niet het vertrouwen geven, en welke ouder gunt zijn kind een stuk zelfstandigheid en: welke ouder zal niet proberen om het schooljaar te beginnen met wat minder kosten per maand (want laten we eerlijk zijn: huiswerkbegeleiding kost wat). Dus ouder en kind treffen elkaar op aandoenlijke wijze in de logische wens van hun kind en dat resulteert heel vaak in een stoppen van huiswerkbegeleiding (vraag ook dat maar na bij die willekeurige huiswerkbegeleider) die vaak ergens in januari-februari is aangevangen.

Wat is er in de vorige periode in de huiswerkbegeleiding gebeurd?

Wat heeft de huiswerkbegeleiding in die periode gedaan? De grote achterstanden ten opzichte van het klasniveau zijn weggewerkt, de leerling is in een goed (gecontroleerd) huiswerk/studieritme gezet en de cijfers zijn behoorlijk gestegen en… heel vaak is de leerling overgegaan naar de volgende klas.

Het echte werk begint pas na wegwerken van de achterstand

Maar dan begint eigenlijk het echte werk pas voor de huiswerkbegeleider! De eerste resultaten zijn de gehoopte resultaten van de kant van de ouders en de leerling. Maar eigenlijk zijn er nog een paar resultaten die nog niet zijn bereikt. Een daarvan is dat de leerling nog niet zelfstandig heeft leren leren. Hij is wel overgegaan, maar is niet overgegaan omdat hij het allemaal zelfstandig deed.

De theedoek

Vaak vergelijk ik (heel onaardig) zulke leerlingen met een theedoek. Als je de theedoek aan het puntje vasthoudt en tegen de grond houdt, dan lijkt het net alsof de theedoek zelfstandig overeind blijft staan. Maar als je de theedoek loslaat, dan zie je dat de theedoek zo maar op de grond valt.

In februari terug voor huiswerkbegeleiding

Als de hand loslaat, dan blijkt de stap naar zelfstandigheid moeilijk te zetten. “Nee, dat weten we”, zeggen diezelfde ouders. “Als het fout gaat, dan komen we weer terug” Maar dat zit er vaak niet meer in. De meeste ouders wachten vaak net zo lang als het vorige schooljaar met ingrijpen. Vaak weet de leerling hen aardig te foppen en het is ongeveer februari voordat de ouders weer lont beginnen te ruiken.

Ingrijpen onmogelijk…

In tegenstelling tot het vorige schooljaar, toen ingrijpen in februari nog kon, is ingrijpen nu onmogelijk omdat er nu echt te grote achterstanden en te zware onvoldoendes zijn gehaald en opgelopen.

Verdiepen van de basiskennis!

Het andere resultaat dat in juni nog niet is bereikt is het verdiepen van de basiskennis. In het vorige schooljaar kon de kennis wel aardig op peil worden gebracht, maar dat bereikten we via crash methodes. In korte tijd veel leren, veel stampen en veel heel erg doelgericht trainen. Dat levert vaak op korte termijn verbluffende resultaten op maar in feite vul je het ene gat met het andere…

Basiskennis

Wat een goede huiswerkbegeleider vanaf augustus doet is: de leerling nu echt leren leren en de schoolkennis nu echt in de basiskennis plaatsen. Of, zoals één van onze coördinatoren zegt: “we brengen nu het cement in de fundering aan”.

Studiecoaching in augustus

En dan gebeurt meestal het volgende: de leerling start in augustus (vaak met een wat lagere frequentie dan het schooljaar daarvoor) en wordt in een maand of vier – vijf (wat wij noemen) afgebouwd naar zelfstandigheid.

Het verhaal omdraaien

Wij draaien dus het verhaal van de ouders om en we zeggen dus altijd: zorg er voor dat je het bereikte resultaat niet met het badwater weggooit, maar bouw even voort op dat resultaat en kijk heel even (hoe lastig dat ook kan zijn) over die extra kosten heen en: negeer even het feit dat je een (heel even) chagrijnig kind in huis hebt die even (nog) niet kan doen wat hij eigenlijk het liefst wil…